У святле апошніх падзей, у тым ліку пасля абвяшчэння Лукашэнкі аб разгортванні рэгіянальнай групоўкі войскаў Саюзнай дзяржавы, працягваюцца выпадкі, калі ваеннаабавязаныя людзі працягваюць атрымліваць позвы з ваенкаматаў, а таксама іншыя распараджэнні. Так, напрыклад, учора ад Ваўкавыскага раённага выканкама ў шэраг мясцовых арганізацый паступіла распараджэнне аб тым, што неабходна вылучыць людзей (!) і транспарт (!) для дапамогі ваенкамату ў працы па абвестцы і яўцы ваеннаабавязаных.
той жа час вайсковыя камісары заклікаюць не падвяргацца паніцы, а працягваць спакойна жыць і працаваць: кожнаму займацца сваёй справай. А калі чалавек не можа з'явіцца для зверкі ўліковых дадзеных у ваенкамат асабіста, гэта можна зрабіць па тэлефоне. Тады тым больш узнікае рытарычнае пытанне: калі гэта Звычайная праверка дакладнасці воінскага ўліку, чаму ваенкамат не ў стане зладзіцца з гэтым самастойна? І чаму работнікі арганізацый павінны займацца не сваімі абавязкамі на працы, а ваенкамоўскімі?
Ці праводзіліся ў Вас на працы падобныя мерапрыемствы? Як Вы лічыце, ці можна назваць тое, што адбываецца, утоенай мабілізацыяй або падрыхтоўкай да яе?
Мабілізацыя або праверка?
Перакладзена з дапамогай Google Translate